Sprawa C-508/19 Prokurator Generalny

(Chambre disciplinaire de la Cour suprême – Nomination)

Istota sprawy: ustalenie, czy art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE umożliwia sądowi państwa członkowskiego stwierdzenie, że nie jest sędzią osoba powołana do pełnienia urzędu w rezultacie opinii wydanej w toku wyłaniania kandydatów, która to opinia nie podlega kontroli sądowej ze skutkiem zawieszającym. Innymi słowy: Trybunał Sprawiedliwości być może rozstrzygnie, czy prawo unijne może decydować o statusie danej osoby jako sędziego w rozumieniu nie tylko prawa unijnego, lecz również w rozumieniu prawa krajowego. Zbliżone zagadnienie jest przedmiotem sprawy C-487/19 W. Ż. Sprawa stanowi rozwinięcie problemów prawnych podniesionych w sprawie C-824/18 A.B. i in.  

***

Rozprawa przed Trybunałem Sprawiedliwości odbyła się w dniu 22 września 2020 r.

***

Opinia Rzecznika Generalnego zostanie przedstawiona w dniu 12 stycznia 2020 r.

***

Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 1 grudnia 2020 r. w sprawie Gudmundur Andri Ástrádsson przeciwko Islandii (skarga nr 26374/18) 

210.Zadanie Wielkiej Izby w związku z niniejszą skargą ogranicza się zatem do ustalenia konsekwencji wspomnianych powyżej naruszeń prawa krajowego w rozumieniu art. 6 ust. 1, innymi słowy do ustalenia, czy udział sędziego AE pomimo o stwierdzonych nieprawidłowościach w jej powołaniu, w składzie Sądu Apelacyjnego, który rozpoznał apelację skarżącej, pozbawiło go prawa do bycia sądzonym przez „sąd ustanowiony ustawą”.

280.Trybunał nie ma powodu, aby wątpić, że te nominacje nie były formalnie „markleysa” (nieważne) na mocy prawa islandzkiego lub że po powołaniu poszczególni sędziowie staraliby się przestrzegać wymogów rzetelnego procesu. Jednak żadne z tych ustaleń jako takie nie odnosi się do kwestii, czy nieprawidłowości w procesie prowadzącym do powołania AE same w sobie stanowiły ingerencję w prawo skarżącego do „sądu ustanowionego ustawą” jako odrębną gwarancję z Artykułu 6, zgodnie z wykładnią Trybunału.

***

    Z przywołanych fragmentów wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wynika, że o ważności powołania sędziego do pełnienia urzędu decyduje prawo krajowe, zaś ewentualne wady w procedurze nominacji same w sobie nie świadczą automatycznie o tym, że sędziowie nie będą przestrzegali wymogów rzetelnego procesu. 

W najbliższym czasie może się zatem okazać, czy orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości ewoluuje w kierunku wytyczonym przez Europejski Trybunał Praw Człowieka.